Pico Ruivo - czyli wyżej już się nie da

Pico Ruivo to najwyższy szczyt Madery. Mierzy 1862 m.n.p.m. i co ciekawe uznaje się że jest to również jego wysokość względna. Na szczyt ten można dojść z trzech stron:

- od parkingu Achada do Teixeira;

- od przełęczy Ecumenada;

- od szczytu Pico do Aireiro.

Pierwszy szlak jest podobno najłatwiejszy. My wybraliśmy ten trzeci. Samochód zostawiliśmy na parkingu pod szczytem.

Czas przejścia w jedną stronę to około 3 godzin. Warto zaopatrzyć się w jedzenie i sporo picia. Co prawda pod samym Pico Ruivo jest schronisko w którym można coś zakupić, jednak oferta jest bardzo uboga. Jest za to kran z którego za darmo można uzupełnić zapas wody. 

Są i po drodze trzy tunele.

Ze szczytu rozpozcieraja się niesamowite widoki. Pod warunkiem, że nie zasłaniają ich chmury :/

Widok ze szczytu na schronisko. Tam w oddali widać już ocean.

Szlak jest nieźle oznaczony. Trudno się zgubić, a na rozstajach dróg są drogowskazy.

Ścieżka wyglądała tak. Prowadzona zboczem.

Indyk? :)

 
Chmury cały czas nachodziły i schodziły ze szlaku.

Podczas powrotu chmury towarzyszył nam przez większość drogi. Panowała cisza i przez 3 godziny spotkaliśmy tylko 2 grupki turystów którzy wyprzedzili nas :)

Fauna dała się sfotografować :)

Czasem trzeba było iść po schodach.

Niebezpieczne miejsca są zazwyczaj zabezpieczone.

Miejscami było mroczno.

Cała wycieczka zajęła nieco ponad 6 godzin. Moje spalone plecy podpowiadają - stanowczo zabrać coś od słońca!

Pozdrawiam Was jesiennie.